یکی از سرطان های شایع و خطرناک که می تواند بسیار آزار دهنده باشد، سرطان پوست است. این بیماری سلول های پوستی را درگیر می کند و انواع مختلفی دارد. این بیماری از جمله رایج ترین سرطان ها است که می تواند افراد مختلف را درگیر کند. این سرطان غیرملانوم به گروهی از سرطان ها گفته می شود که به آرامی در لایه های بالایی پوست ایجاد می شوند. اصطلاح غیر ملانوم این نوع متداول این سرطان را از سرطان پوست موسوم به ملانوم که شیوع کمتری  دارد، متمایز می کند. این بیماری بیشتر از زنان در مردان دیده می شود و بیشتر در افراد مسن شیوع و گسترش دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا این سرطان را مورد بررسی قرار دهیم.

علائم سرطان پوست کدامند؟

اولین علامت  معمولا ایجاد توده یا تغییر رنگ بر روی پوست است که پس از چند هفته ادامه پیدا می کند و به آرامی در طی ماه ها یا گاهی سال ها پیشرفت می کند. این توده،  سرطان یا تومور است. در بیشتر موارد توده های سرطانی قرمز و محکم هستند و گاهی اوقات به زخم تبدیل می شوند،. با این وجود برخی از تکه های سرطانی معمولا صاف و پوسته پوسته هستند. این سرطان پوست اغلب در مناطقی از پوست که به طور منظم در معرض آفتاب قرار می گیرند، مانند صورت، گوش ها، دست ها، شانه ها، بالای سینه و پشت بدن ایجاد می شود.

انواع سرطان پوست کدامند؟

سرطان های پوستی غیر ملانومایی معمولا در خارجی ترین لایه پوست یعنی اپیدرم ایجاد می شوند. این سرطان پوست 2 نوع متداول و رایج دارد که شامل موارد زیر می شوند:

• کارسینوم سلول بازال (BCC) که به آن زخم جوندگان نیز گفته می شود. این نوع سرطان از سلول های پوشاننده کف اپیدرم شروع می شود و از هر 100 سرطان های پوستی حدود 75 مورد مربوط به این نوع سرطان هستند.
• کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC). این نوع از سلول های پوشش بالای اپیدرم شروع می شود و از هر 100 سرطان های پوستی حدود 20 مورد مربوط به این نوع سرطان هستند.

علل ایجاد سرطان پوست چیست؟

اصلی ترین علت ایجاد سرطان پوست بیشتر مربوط به تاثیر آسیب اشعه ماورا بنفش (UV) به DNA سلول های پوست می باشد. نور ماورابنفش از نور خورشید به زمین می تابد. نور خورشید سرشار از اشعه های مختلف است. برخی از این اشعه ها توسط جو زمین جذب می شوند و برخی دیگر به سطح زمین می تابند. قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش می تواند خطر ابتلا به سرطان های پوستی را افزایش دهد. برخی از منابع نور مصنوعی که حاوی اشعه ماورا بنفش هستند می تواند در به وجود آمدن بیماری های پوستی نقش موثر داشته باشند. استفاده از تخت های برنزه برای برنزه کردن بدن یکی از این منابع مصنوعی به حساب می آید. علاوه بر این اگر شما زیاد در معرض نور خورشید و سوختگی های پی در پی هستید، خطر ابتلا به این بیماری افزایش می یابد.

سابقه خانوادگی و ژنتیک

در بیشتر موارد سرطان پوست غیر ملانوم ریشه ارثی و ژنتیکی ندارد. با این حال تحقیقات نشان داده است که برخی از خانواده ها بیش از حد متوسط ​​اعضای مبتلا به این بیماری دارند. به عنوان مثال اگر کسی از افراد درجه یک خانواده شما مبتلا به بیماری سرطان های پوستی باشد، خطر ابتلای شما به این بیماری نیز بیشتر می شود.  داشتن سابقه خانوادگی مربوط به سرطان ملانوما همچنین خطر ابتلا به سرطان سلول پایه را افزایش می دهد.

سایر عوامل خطر شامل موارد زیر هستند:

• پوست های روشن و رنگ پریده بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند.
• کسانی که موهای روشن و بلوند یا قرمز دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند.
• افراد چشم آبی
• افزایش سن
• وجود خال های زیاد پوستی
• وجود کک و مک زیاد در صورت

 

تشخیص و درمان 

تشخیص این بیماری تنها به وسیله پزشک متخصص پوست ممکن است. اگر پزشک متخصص پوست تشخیص دهد که بیمار مشکوک به سرطان های پوستی است برای نمونه برداری از پوست او اقدام می کند. این امر سبب می شود پزشک بتواند با توجه به نتیجه تست ها و نمونه برداری نوع و شدت بیماری را متوجه بشود.

جراحی درمان اصلی سرطان پوست غیر ملانوم است، اگرچه ممکن است این عمل جراحی به شرایط فردی شما بستگی داشته باشد. درمان های غیر جراحی، مانند انجماد (سرما درمانی)، کرم های ضد سرطان، درمان فتودینامیکی (PDT)، رادیوتراپی و الکترو شیمی درمانی نیز در شرایط خاص استفاده می شود. به طور کلی درمان حداقل برای هر 9 نفر از 10 نفر مبتلا به سرطان پوست غیر ملانوم موفقیت آمیز است.

پزشکان هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه بهترین روش درمانی برای شما چیست، موارد زیر را در نظر بگیرند:

• نوع سرطانی که دارید
• مرحله سرطان (اندازه آن و میزان گسترش آن)
• سلامتی عمومی شما

پزشک شما می تواند با بررسی نتایج آزمایشات و بررسی سلامت کلی شما برای درمان تصمیم گیری و اقدام کند.

 

کورتاژ و الکتروکوتر

کورتاژ و الکتروکوتر یک روش مشابه با برداشتن جراحی است، اما فقط در موارد بسیار کوچک مناسب است. جراح قبل از سوزاندن پوست، از یک تیغه کوچک به شکل قاشق یا دایره شکل برای از بین بردن بیماری استفاده می کند تا سلول های سرطانی باقی مانده را از بین ببرد و زخم را مهر و موم کند. برای اطمینان از برطرف شدن کامل سرطان ممکن است لازم باشد این روش 2 یا 3 بار تکرار شود.

سرما درمانی

در سرما درمانی از سرما دادن برای از بین بردن سرطان استفاده می شود. گاهی اوقات برای سرطان های پوستی غیر ملانوم که در مراحل اولیه هستند استفاده می شود. از نیتروژن مایع برای یخ زدگی سرطان استفاده می شود، و این باعث ایجاد ناحیه دلمه می شود. بعد از حدود یک ماه، پوسته حاوی سرطان از روی پوست شما می ریزد. سرما درمانی یا کرایوتراپی ممکن است یک زخم سفید کوچک روی پوست شما ایجاد کند.

کرم های ضد سرطان

از این کرم ها  برای انواع خاصی از سرطان های پوستی غیر ملانومایی نیز استفاده می شود، اما تنها در مواردی که تومور در لایه بالایی پوست قرار داشته باشد، مانند کارسینومای سلول بازال اولیه و بیماری بوون،  استفاده از این کرم ها توصیه می شود.

2 نوع اصلی کرم ضد سرطان وجود دارد:

• کرم های شیمی درمانی
• کرم های تحریک کننده سیستم ایمنی